Gdy spojrzysz lepiej na powyższy kod, zobaczysz, że ma to sens. Na samym szczycie wymagamy mongoosei inicjalizujemy obiekt o nazwie connection. Nie ma w tym nic więcej. Będziemy używać obiektu połączenia jako pamięci podręcznej do przechowywania informacji o tym, czy połączenie z bazą danych istnieje, czy nie.
Za pierwszym razem, gdy db.jsplik jest wymagany i wywołany, połączy on mangusta z łańcuchem połączenia z bazą danych. Każde kolejne połączenie spowoduje ponowne wykorzystanie istniejącego połączenia.
Oto, jak to wygląda w tym, handlerco reprezentuje naszą funkcję lambda.
danych.
Zainstaluj moduł npm ściegu i odwołaj się do identyfikatora aplikacji Stitch w swoim kodzie, a następnie zacznij naciskać interfejsy API.
