Dla astronomów ekscytacja obecną pracą nie polega na tym, że wyniki zasadniczo zmieniły nasze rozumienie kwazarów, ale raczej dlatego, że ten imponujący postęp technologiczny umożliwia niezależną kontrolę krzyżową mapowania optyczno-pogłosowego - najszerzej stosowaną metodę określania struktury gazu wokół supermasywnych czarnych dziur. Pogłos optyczny został zmierzony w około 60 kwazarach 10 , a wnioskowane właściwości gazu silnie korelują z jasnością kwazara i masą centralnej czarnej dziury.
